به شخصه عقیده دارم خوندن رمان کلاسیک خیلی خیلی به حال آدم بستگی داره و یه شرایط خاصی می‌طلبه، انگار وقتی عجله داری نباید بری سمت اینجور کتابا، یا زمانی که فقط دلت می‌خواد با شخصیتا ارتباط بگیری و بپری وسط ماجرا و کنجکاو آخر داستان اون کتابی. ولی یه زمانی میرسه که دلت می‌خواد اروم باشی بدون اضطراب ای

This review contains major spoilers for La Peau de chagrin, Illusions perdues and Splendeurs et misères des courtisanes

After reading La Peau de chagrin, written near the beginning of Balzac's career, and Illusions perdues, written near the end, I'm wondering about the striking parallelism between th

A poor immature young "man" and I write this word loosely, plans to jump into the Seine River and end it all, yet his dissipated conduct will make others uneasy and lack of sympathy toward him becomes universal..Raphael de Valentin is the boorish main character and while he is no hero this book made

All the works of this period, including "La Peau de chagrin", constitute a transition from the fictional or adventurous historical novel to the purely realistic. For the time being, however, Balzac's stories are more of an amalgam of different literary genres, bound to a successful narrative techniq

من چندان آدم باحوصله‌ای نیستم و معمولا هم در کتاب خواندن شتاب‌زده‌ام، به‌ویژه رمان که بیشتر برایم سرگرمی است. امّا چه چیزی باعث می‌شود بالزاک را با همه‌ی طول و تفصیل‌های آزارنده‌اش بپسندم؟
بالزاک می‌داند چطور باید داستان تعریف کند، و کمدی انسانی می‌نویسد. موشکافی انسان‌ها در کتاب‌های بالزاک و تقلّایش

He made fun of everything, his own prospects included. Always short of money, he remained, like all men with a future before them, wallowing in inexpressible idleness, condensing a whole book into one epigram for the benefit of people who were incapable of putting one witticism into a whole book. La