روشنایی: من همین جاها هستم، خیلی دور نمیرم. کسانی که من را دوست دارند و من هم آنها را دوست دارم همیشه من را پیدا می کنند.

بچه های من عزیزک های من! من همیشه ساکتم و نمیتوانم مثل آب زمزمه و‌سخنوری کنم. فقط روشنایی دارم که صدایی نداره... من همیشه پاسبان بشرم... به یاد بیارید که من در هر شعاع ماه که می

Oduševljena!
Toliko.

موریس مترلینگ دانشمند و فیلسوف و نمایش نامه نویس مورد علاقه من ...
این نمایش نامه به قدری زیبا بود که از خوندنش به هیچ وجه گسل نشدم ...
این کتاب برنده جایزه نوبل هم شد و در زمان خودش خیلی از مغازه ها و فروشگاه ها به خاطر این نمایشنامه، اسم پرنده آبی رو برای خودشون انتخاب کردن

یه نمایشنامه‌ی عالی تمثیلی که از خوندنش به شدت لذت بردم اما واقعاً سؤال بزرگی تو‌ذهنم هست اینه که اکت‌های به شدت سوررئال این نمایش چطوری روی صحنه اجرا می‌شه

I was bored to oblivion in my grandmother's summer home, lying on a cot, looking at a wall of books, none of them had colorful or pretty covers. In fact, most of the covers had nothing but gray and maybe an abstract drawing. My grandmother was a book editor and did not believe in pretty covers, it w

روشنایی: بچه‌های من، عزیزک‌های من!... من همیشه ساکتم و نمی‌تونم مثل آب زمزمه و سخنوری کنم. فقط روشنایی دارم که سر و صدایی نداره... من همیشه پاسبان بشرم... به یاد بیارید که من در هر شعاع ماه که می‌درخشد، هر ستاره که به شما می‌خندد، هر شفق صبح، هر چراغ روشن، هر فکر خوب و روشن روح شما حاضرم و با شما حر